Wskazania: Maalox jest wskazany w leczeniu objawowym zaburzeń ze strony górnego odcinka przewodu pokarmowego, związanych z nadkwaśnością: nieżyt żołądka, zarzucanie wsteczne treści żołądka do przełyku w przebiegu przepukliny rozworu przełykowego przepony; niestrawność, zgaga z powodu nadkwaśności, oraz pomocniczo w leczeniu: choroby wrzodowej dwunastnicy; choroby wrzodowej żołądka.
Działanie: Maalox jest lekiem złożonym, o miejscowym działaniu zobojętniającym nadmiar kwasu solnego soku żołądkowego, ściągającym i osłaniającym błonę śluzową żołądka i dwunastnicy. Nie powoduje nadmiernego zobojętnienia treści żołądka i wtórnego pobudzenia wydzielania kwasu.
Dawkowanie: 1-2 tabletki należy ssać lub żuć po posiłku lub w czasie bólu.
Skład: 1 tabletka zawiera: substancje czynne: glinu wodorotlenek 400mg oraz magnezu wodorotlenek 400mg. Pozostałe składniki:mannitol, sorbitol, sacharyna sodowa, aromat miętowy, magnezu stearynian, sacharoza, sacharoza zawierająca 3% skrobi.
Przeciwwskazania: uczulenie na glinu wodorotlenek, magnezu wodorotlenek lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku; ciężka niewydolność nerek.
Ostrzeżenia i środki ostrożności: przed rozpoczęciem stosowania leku Maalox należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą. Zachować szczególną ostrożność stosując lek Maalox: u pacjentów z niewydolnością nerek lub poddawanych hemodializie; u dzieci poniżej 6 lat lek podawać po konsultacji z lekarzem; u pacjentów w podeszłym wieku; przy stosowaniu leku dłużej niż 2 tygodnie lub u pacjentów z ryzykiem hipofosfatemii (obniżone stężenie fosforanów nieorganicznych w surowicy krwi) zalecana jest konsultacja z lekarzem. U małych dzieci stosowanie wodorotlenku magnezu może prowadzić do wystąpienia hipermagnezemii, zwłaszcza jeśli stwierdza się u nich zaburzenie czynności nerek lub odwodnienie. Wskazówka dla pacjentów chorych na cukrzycę: 1 tabletka zawiera 150mg sacharozy. Ze względu na zawartość sorbitolu i sacharozy leku nie należy stosować u pacjentów, u których stwierdzono nietolerancję niektórych cukrów.
Interakcje z innymi lekami: należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować. Maalox należy zażywać nie wcześniej niż 2 godziny po zażyciu innego leku (w przypadku fluorochinolonów - ponad 4 godziny) lub 1-2 godziny przed przyjęciem innego leku. Wchłanianie leku Maalox może być zmniejszone podczas równoczesnego stosowania z niżej wymienionymi lekami: lekami blokującymi receptor H2 (leki stosowane w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy); atenololem, metoprololem, propranololem (stosowanymi w zaburzeniach rytmu serca, nadciśnieniu tętniczym, dławicy piersiowej); cefdinirem, cefpodoksmem (antybiotyki); tetracyklinami, fluorochinolonami, linkozamidami (antybiotyki); chlorochiną (stosowaną w leczeniu i zapobieganiu malarii); diflunizalem (lek przeciwbólowy, pochodna kwasu acetylosalicylowego); digoksyną (stosowaną w migotaniu przedsionków, w niewydolności serca); etambutolem, izoniazydem (stosowanymi w leczeniu gruźlicy); pochodnymi fenotiazyny (szeroka grupa leków: leki przeciwhistaminowe I generacji stosowane w alergii, także grupa leków przeciwkaszlowych oraz leki stosowane w leczeniu chorób psychicznych); indometacyną (lek o działaniu przeciwbólowym, przeciwgorączkowym, przeciwzapalnym, stosowany w chorobach reumatycznych); ketokonazolem (stosowanym w leczeniu grzybicy); penicylaminą (stosowaną w chorobie Wilsona - choroba związana z zaburzeniami metabolizmu miedzi, co powoduje gromadzenie miedzi w wątrobie, mózgu, nerkach, rogówce i innych tkankach oraz w reumatoidalnym zapaleniu stawów); glikokortykosteroidami (leki działające przeciwzapalnie – szeroko stosowane w chorobach reumatycznych, przeciwuczuleniowo – w różnych postaciach alergii, immunosupresyjnie – stosowane, np. po przeszczepach narządów i tkanek); fluorkiem sodu (stosowanym w osteoporozie); solami żelaza (stosowanymi w niedokrwistościach); difosfonianami (stosowanymi w leczeniu osteoporozy postmenopauzalnej); lewotyroksyną (stosowaną w leczeniu niedoczynności tarczycy); rosuwastatyną (stosowaną w obniżaniu stężenia cholesterolu). Równoczesne stosowanie leku Maalox z: chinidyną (stosowaną w leczeniu zaburzeń rytmu serca oraz w ich zapobieganiu), może powodować zwiększenie stężenia chinidyny w osoczu i prowadzić do jej przedawkowania; sulfonianem polistyrenu (stosowany w leczeniu hiperkalemii - nadmiernego stężenia potasu we krwi) zmniejsza działanie zobojętniające leku Maalox. Maalox zmniejsza skuteczność sulfonianu polistyrenu. Jednoczesne stosowanie leków zwiększa ryzyko zasadowicy metabolicznej u pacjentów z niewydolnością nerek oraz niedrożności jelit. Wodorotlenek magnezu może wpływać na działanie niektórych leków albo niektóre leki mogą wpływać na skuteczność wodorotlenku magnezu. Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie, jeśli pacjent przyjmuje: salicylany. Wodorotlenek glinu i cytryniany mogą powodować zwiększenie stężenia glinu w osoczu krwi, zwłaszcza u pacjentów z niewydolnością nerek. Lek stosować po posiłku.
Ciąża i karmienie piersią: jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn: nie stwierdzono negatywnego wpływu leku na zdolność kierowania pojazdami i obsługiwanie maszyn.
Przed użyciem zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.
