Wskazania: lek Enema stosowany jest: w zaparciach, oczyszczaniu jelita grubego przed badaniami diagnostycznymi, przed i po zabiegach operacyjnych, oczyszczaniu jelita ze złogów środka kontrastowego po badaniu radiologicznym oraz oczyszczaniu jelita przed i po porodzie. Jeśli w ciągu 5 minut od podania nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, należy zwrócić się do lekarza.
Działanie: lek Enema jest to roztwór stosowany doodbytniczo. Działa oczyszczająco na jelito grube. Zapobiega wchłanianiu wody w jelicie grubym powodując zmiękczenie mas kałowych. Zwiększenie objętości i zmiękczenie mas kałowych prowadzi do natychmiastowego pobudzenia odruchu wypróżniania.
Sposób użycia: roztwór należy podawać tylko w postaci wlewu doodbytniczego. Dorośli: 120-150ml. Dzieci: poniżej 14kg: 30ml, do 27kg: 60ml, do 40kg: 90ml. U osób odwodnionych objętość wlewu należy zmniejszyć ponieważ lek może spowodować dalsze odwodnienie. Unikać powtarzania wlewów w krótkich odstępach czasu. Nie należy stosować leku częściej niż raz na dobę lub stosować według zalecenia lekarza. Lek podaje się doodbytniczo wciskając odpowiednią objętość roztworu wieczorem w dniu poprzedzającym wykonanie badania lub zabiegu operacyjnego oraz w dnu operacji. Wlew doodbytniczy w dniu poprzedzającym operację można powtórzyć w przypadku nie uzyskania pełnego oczyszczenia. Roztwór wprowadzany do odbytnicy powinien mieć temperaturę pokojową. Po zastosowaniu leku należy podać pacjentowi doustnie dodatkową porcję płynów. Środków przeczyszczających nie należy stosować dłużej niż jeden tydzień. W celu wykonania wlewu leku należy zmienić zakrętkę z aplikatorem, która znajduje się w kartoniku jednostkowym. Zdjąć zabezpieczający kapturek i wprowadzić specjalną końcówkę do odbytnicy kierując ją w stronę pępka. Powoli naciskać butelkę, aż do wprowadzenia jej zawartości do odbytnicy. Opakowanie zawiera nadmiar roztworu, dlatego nie trzeba całkowicie opróżniać butelki. Po dokonaniu wlewu odczekać w obranej pozycji aż do wystąpienia uczucia parcia (2-5 minut) i dokonać wypróżnienia.
Skład: 1ml roztworu zawiera: substancję czynną: 32,2mg disodu fosforanu i 139mg sodu diwodorofosforanu w przeliczeniu na substancje bezwodne. Pozostałe składniki: metylu parahydroksybenzoesan, woda oczyszczona.
Przeciwwskazania: nie stosować leku: jeśli u pacjenta stwierdzono uczulenie (nadwrażliwość) na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą; jeśli u pacjenta występuje niedrożność jelit, zarośnięcie odbytu, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, krwawienie z jelita grubego; jeśli u pacjenta stwierdzono: choroby serca, wysokie ciśnienie krwi, choroby nerek, zapalenie lub objawy zapalenia wyrostka robaczkowego; jeśli u pacjenta występują: bóle brzucha, nudności i wymioty; u dzieci do lat 3; u pacjentów odwodnionych.
Ostrzeżenia i środki ostrożności: ze względu na ryzyko wystąpienia zaburzeń gospodarki wodno-jonowej i kwasowo-zasadowej, takich jak hipernatremia (podwyższony poziom sodu), hiperfosfatemia (podwyższony poziom fosforanów), hipokalcemia (obniżony poziom potasu), hipokaliemia (obniżony poziom wapnia) i kwasica w organizmie, należy zachować szczególną ostrożność w przypadkach: jeśli pacjent cierpi na zaburzenia czynności nerek; gdy pacjent otrzymuje leki moczopędne lub leki mogące spowodować zaburzenia gospodarki wodnej i jonowej organizmu; u pacjentów ze sztucznym odbytem; u pacjentów osłabionych lub w podeszłym wieku; jeśli u pacjenta występują zaburzenia jonowe w organizmie; u pacjentów z wodobrzuszem, zmianami błony śluzowej odbytnicy (owrzodzenia, pęknięcia); jeśli w ciągu 5 minut od podania nie nastąpi wypróżnienie, należy skontaktować się z lekarzem, ponieważ zatrzymanie roztworu doodbytniczego może spowodować odwodnienie; u pacjentów nieprzytomnych, o ograniczonej świadomości oraz z chorobami serca lek może być podawany tylko w obecności wykwalifikowanego personelu; jeśli po zastosowaniu roztworu doodbytniczego pojawią się krwawienia lub nasilone skurcze jelit, należy przerwać podawanie leku i zgłosić się do lekarza. Lek zawiera parahydroksybenzoesan metylu, w związku z tym może powodować reakcje alergiczne. Lek u dzieci w wieku od 3 lat można stosować tylko wówczas, gdy zostanie przepisany przez lekarza i pod ego nadzorem. U dzieci w wieku do 5 lat stosować szczególnie ostrożnie.
Interakcje z innymi lekami: należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. U pacjentów stosujących leki blokujące kanały wapniowe, leki moczopędne, preparaty litu lub inne leki mogące wpływać na stężenie jonów we krwi, może dochodzić do zmian stężenia jonów we krwi takich jak: hiperfosfatemia (podwyższony poziom fosforanów), hipokalcemia (obniżony poziom potasu), hipokaliemia (obniżony poziom wapnia), odwodnienie z towarzyszącym podniesieniem poziomu sodu (hipernatremia) lub kwasica. Ze względu na istniejący związek pomiędzy występowaniem podniesionego poziomu sodu (hipernatremia) a obniżonym poziomem litu w surowicy krwi, jednoczesne stosowanie produktu leczniczego Enema i preparatów litu może skutkować obniżeniem poziomu litu w surowicy krwi a tym samym obniżeniem skuteczności preparatów litowych.
Ciąża i karmienie piersią: jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku. Ze względu na ryzyko wystąpienia zaburzeń jonowych nie zaleca się stosowania leku Enema w czasie ciąży oraz w okresie karmienia piersią. Wyjątek stanowi pojedyncza aplikacja leku kobietom przed i po porodzie. Ze względu na możliwość przenikania jonów fosforanowych do mleka matki zaleca się odrzucanie ściągniętego pokarmu do 24 godzin po zastosowaniu leku.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn: przyjmowanie leku nie wpływa na sprawność psychomotoryczną.
Przed użyciem zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.
