Stawianie baniek jest metodą leczniczą znaną od tysięcy lat, zaliczaną dzisiaj, w dobie ogromnego postępu medycyny do pełnowartościowych metod leczenia wielu schorzeń. Za pomocą baniek można usunąć zaburzenia czynności narządów wewnętrznych, uśmierzyć ból, wyleczyć chorobę lub wspomóc leczenie konwencjonalne. Można przywrócić prawidłowe funkcjonowanie całego organizmu. W tradycji europejskiej bańki wykorzystywane są jako skuteczna pomoc w przypadku ostrych i przewlekłych infekcji górnych i dolnych dróg oddechowych oraz astmy oskrzelowej. Wbrew powszechnemu mniemaniu to podciśnienie, a nie temperatura jest czynnikiem leczniczym w zabiegu stawiania baniek. Wytworzone w bańce podciśnienie zasysa skórę do jej wnętrza, w wyniku czego dochodzi do pęknięcia podskórnych naczyń krwionośnych i wydostania się poza nie pewnej ilości krwi (widoczny krwiak). Ta krew odbierana jest przez system obronny organizmu jako obce białko i staje się silnym bodźcem do wytworzenia dużej ilości ciał odpornościowych, które przygotowane do walki z wrogiem napotkawszy jedynie własną krew, kierują swoje siły przeciwko infekcji. Podciśnienie, wywierając na skórę działanie mechaniczne, powoduje podrażnienie jej zakończeń nerwowych. Dzięki temu dochodzi do zwiększenia ukrwienia i poprawy zakłóconej wcześniej czynności narządu wewnętrznego, związanego ze strefą skóry, na której postawiono bańki. Bańki bezogniowe leczą tak samo jak bańki stawiane tradycyjną, „gorącą” metodą. Różnica polega na tym, że w nowego typu bańkach, podciśnienie uzyskuje się poprzez wypompowanie z bańki powietrza, a nie jego wypalenie. Tak powstały bezpieczne, bezstresowe, łatwe w użyciu bańki, które każdy bez obawy poparzenia chorego może stawiać samodzielnie.
Zastosowanie: ostre infekcje górnych dróg oddechowych czyli tzw. przeziębienie: infekcje kataralne, zapalenie gardła, zapalenie tchawicy, grypa; przewlekłe choroby górnych dróg oddechowych – przerost migdałków podniebiennych i nawracające anginy; ostre infekcje dolnych dróg oddechowych – zapalenie oskrzeli, opłucnej, płuc; przewlekłe choroby dolnych dróg oddechowych – przewlekłe zapalenie oskrzeli, astma oskrzelowa, nadreaktywność poinfekcyjna dróg oddechowych objawiająca się przewlekłym kaszlem' profilaktycznie (wzmocnienie układu odpornościowego) - u dzieci często zapadających na infekcje dróg oddechowych oraz u osób obłożnie chorych, długotrwale unieruchomionych (również jako profilaktyka odleżyn); ostre zapalenie korzonków nerwowych; moczenie nocne; zespół nadwrażliwego jelita grubego; brak lub bolesne menstruacje; ostre i podostre mięśniobóle; ostre i podostre nerwobóle; ostry i przewlekły ból w okolicy krzyżowo - lędźwiowej; rwa kulszowa; ostre i przewlekłe zapalenia stawów; bóle głowy, migrena; nerwice wegetatywne (narządowe).
Sposób użycia: tradycyjny sposób stawiania baniek: sposób ten stosuje się przy ostrych i przewlekłych chorobach dróg oddechowych. Bańki stawia się na dużych powierzchniach (plecy, klatka piersiowa) szeregami w odległości 1 cm jedna od drugiej z zachowaniem szczególnej ostrożności w okolicy serca. Rytm zabiegów ustala się indywidualnie, kierując się stanem ogólnym chorego, rodzajem i stadium choroby oraz stopniem tolerancji zabiegu. W chorobach ostrych bańki można stawiać co dwa dni przez tydzień. Najlepsze efekty uzyskuje się rozpoczynając zabiegi przy pierwszych zwiastunach choroby. W chorobach przewlekłych – raz lub dwa razy w tygodniu przez kilka lub kilkanaście tygodni. Profilaktycznie, uodparniająco u dzieci i osób często zapadających na infekcje dróg oddechowych stosujemy serię 10–12 zabiegów 2 razy w tygodniu. Kurację rozpoczynamy ok. 6 tygodni przed okresem wzmożonych zachorowań.
Przygotowanie do zabiegu: pozamykać okna i drzwi uprzednio przewietrzonego pokoju, w którym wykonywany ma być zabieg (prawidłowa temperatura pomieszczenia to 20–22°C). Chory może wygodnie siedzieć lub leżeć. Ogolić zbyt intensywny zarost w miejscu gdzie mają stać bańki. Skórę należy umyć ciepłą wodą z mydłem i wysmarować ją substancją natłuszczającą (wazeliną, kremem, oliwką, maścią z witaminą A, oliwą z oliwek lub pestek winogron), szczególnie u osób zbyt szczupłych lub wychudzonych. Bańki przed użyciem należy zanurzyć całkowicie w ciepłej wodzie. Uwaga! Baniek nie wolno zaparzać ani gotować!
Stawianie baniek: pompkę ssącą należy połączyć z bańką wciskając zawór bańki w gumową część pompki. Bańkę przyciskamy lekko do miejsca gdzie mamy ją przyssać. Jedną ręką przytrzymujemy bańkę w miejscu połączenia z pompką tak, aby uniemożliwić rozłączenie się bańki i pompki, a drugą ręką wykonujemy ruchy do góry i w dół trzymając pompkę za korpus. Wykonujemy tyle ruchów pompki ile potrzeba do uzyskania odpowiedniego stopnia wessania skóry, który musi być określany indywidualnie. W tym względzie należy kierować się wskazaniami lekarza. Często wystarcza jeden, niepełny ruch pompki. U osób z delikatną skórą, cienką podściółką tłuszczową, u osób szczupłych i dzieci wystarczy gdy wybrzuszenie będzie wynosiło 3-4 mm. U osób o mocnej budowie ciała, ze skórą twardszą i z grubszą tkanką tłuszczową należy uzyskiwać większe podciśnienie, większy stopień wessania skóry do bańki. Należy pamiętać, by u osób w podeszłym wieku i niemowląt podciśnienie nie było zbyt duże bez względu na grubość podściółki tłuszczowej, gdyż naczynia krwionośne są u nich zazwyczaj bardzo kruche! W miejscu stawiania bańki pacjent powinien odczuwać ciepło oraz rozciąganie, a nie ból. Jeżeli pacjent podczas zabiegu odczuwa ból należy natychmiast usunąć bańki. W niektórych przypadkach (np. przy zbyt silnym lub za długim postawieniu baniek) na skórze mogą się pojawiać pęcherze. Należy wtedy natychmiast usunąć bańki i skontaktować się z lekarzem.
Czas trwania zabiegu: u dorosłych 15–20 minut. U dzieci poniżej 7 roku życia należy stosować bańki najwyżej przez 5 minut, a u dzieci od 7 do 14 lat oraz osób wątłych, osłabionych i starszych – do 10 minut. Jeżeli bańka odpadnie przed czasem, ze względu na zbyt niskie podciśnienie i nie uzyskamy widocznego wynaczynienia krwi, zabieg można powtórzyć w tym samym miejscu. Zabieg kończymy uciskając opuszkiem palca skórę wokół bańki w celu jej rozszczelnienia i bezbolesnego zdjęcia. Pacjent, podobnie jak po zabiegu akupunktury powinien odpocząć przez 15-20 minut. Pozostanie w domu czy leżenie w łóżku wskazane jest tylko wtedy, gdy wymaga tego stan chorego.
Stawianie baniek w punktach akupunkturowych zostało szczegółowo opisane w instrukcji załączonej do opakowania.
Zawartość opakowania: bezogniowe bańki lekarskie 8 sztuk, pompka, instrukcja użytkowania.
Przeciwwskazania: rozległe zmiany zapalne skóry (alergiczne, ropne lub grzybicze); wzmożona kruchość naczyń krwionośnych; skazy krwotoczne (zespoły złej krzepliwości krwi np. hemofilia); duszność (np. stan astmatyczny, niewydolność oddechowa i/lub krążeniowa); choroby autoimmunologiczne (tzw. choroby z autoagresji); stwardnienie rozsiane w okresie nowego rzutu; anemia i stany ogólnego wyniszczenia; wysoka gorączka (powyżej 38,5°C); nieustabilizowane nadciśnienie tętnicze ze skokami ciśnienia skurczowego > 200 mmHg. Kobietom ciężarnym nie wolno stawiać baniek do 4-go miesiąca ciąży ze względu na ryzyko poronienia. Od 5-go miesiąca ciąży nie stawiamy baniek na podbrzusze oraz okolicę lędźwiową oraz gdy ciąża jest zagrożona. W ciąży nie należy stosować dużego podciśnienia. W przypadku wylewów podskórnych i obrzęków spowodowanych stłuczeniem lub skręceniem nie powinno się stawiać baniek przed upływem 24 godzin od urazu. Czynna choroba nowotworowa; gruźlica; drgawki; stan po spożyciu alkoholu. Baniek nie należy stawiać bezpośrednio po posiłku.
Dodatkowe informacje:
Po przeprowadzonym zabiegu zaleca się mycie baniek ciepłą wodą z niewielkim dodatkiem środka do mycia naczyń, a następnie dokładne wypłukanie czystą wodą.
W razie konieczności dezynfekcji należy zastosować promieniowanie UV.
Do dezynfekcji nie stosować wysokiej temperatury ze względu na możliwość uszkodzenia zaworu!
Przechowywać w miejscu niewidocznym dla małych dzieci.
Producent:
Med Plus Sp. z o.o.
Wąwozowa 34g
31-752 Kraków
To jest wyrób medyczny. Używaj go zgodnie z instrukcją używania lub etykietą.